ปลูกเอง...กินเอง...ใครจะซื้อก็ขาย นร๊า
สมาชิกในบ้านทุกคนชอบกินผัก...ปลูกผักกินเองมาแต่เล็กแต่น้อย
ก็ต้องยอมรับว่าบางช่วงเวลาผลผลิตในไร่ ออกไม่ทันบริโภค หรือบางทีเราก็อยากบริโภคสิ่งที่เราไม่ได้ปลูกหรือสิ่งที่เราปลูกบริโภคทุกวันจนเบื่อ
555
ก็ต้องไปพึ่งพาตลาดสดใกล้บ้าน...เมื่อกลับมาปรุงอาหารสมาชิกในครอบครัวคนหนึ่งมักจะบ่นอยู่เสมอเพราะเธอเป็นผู้ที่ร่างกายไวต่อสารเคมีเป็นพิษ
เธอจะผลักอาหารชามนั้นออกจากสำรับกับข้าว และบอกกับทุกคนว่าผักชนิดนี้อย่ากิน
“ยาเยอะ” คำว่า “ยา” ของเธอคือยาฆ่าแมลง หรือยาฆ่าวัชพืช ที่ผู้ปลูกใช้
เราก็ได้แต่นั่งมองหน้าเพราะเราอยากกิน บางทีเราก็เถียงขำ ๆ ว่า “กินไปเถอะ..สะสมได้อีกนานยังไม่ตายหรอก”
555
ผู้แพ้สารเคมีเป็นพิษจึงเอ่ยชวน...งั้นปลูกผัก“ออร์แกนิค”
กินกันเองดีกว่าไหม ?
ดูแลยากนะ...พวกเราไม่เคยปลูก?....“เอาน่าลองดู...ปลูกในกระถางก่อน ไม่ต้องมากข้าง ๆ บ้านนี่แหละ
เราช่วยกันค้นหาวิธีการปลูกจาก “ยูทูป” ลองผิดลองถูกันหลายเดือนในที่สุด “บ้านเราก็มีผักปลอดสารพิษกิน” เพียงแต่ 4-5 กระถาง เราเก็บกินได้นาน หลายเดือน ผักสด ใบสวย ปลอดสารเคมีเป็นพิษ เก็บกินได้ทันทีเมื่อต้องการ ฟินด์ สุด ๆ จากนั้นคนคิดการใหญ่จึงตามมา...ทำโรงเรือนกัน...??? 555
น้องชายคนเล็ก...มีความรู้เรื่องการทำโรงเรือนปลูกผัก จึงอาสาทำให้ เราเพียงซื้อวัสดุให้ และช่วยทำในสิ่งที่ทำได้...ประกอบอาหาร น้ำ หรือเครื่องดื่ม เย็น ๆ เตรียมไว้ให้ โรงเรือนหลังแรกของครอบครัวเราสำเร็จ
พลบค่ำ วันที่ 4 มีนาคม 2564 น้องชายชวนพี่ชายมุงหลังคา กันก่อนหากทำตอนเช้า อากาศร้อน ทำงานลำบาก หลานชายอีกคนผ่านมาจึงช่วยกันอีกแรง เสร็จงานหลังคาประมาณ 1 ทุ่มเศษ หน่วยสนับสนุนกำลังบำรุงยกสำรับกับข้าวมาเสริมแรงคนทำงาน วันนี้มีแกงมะรุม ต้มพะโล้ ผัก น้ำพริก แถมแล้วข้าวโพดข้าวเหนียวต้ม อิ่มหนำสำราญ สวนเสเฮฮากันสักพักก็แยกย้ายกลับบ้าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น